ριζανθικός

-ή, -ό, Ν

βοτ. (για άνθος) αυτός που φύεται από ένα ρίζωμα ή σε άμεση γειτονία με τη ρίζα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. γαλλ. radiciflore (< λατ. radix, -icis «ρίζα» + flos, -oris «άνθος»)].